Gr. 1 Czaruś Baryka jako dziecko nastolatek
1.Postaciowanie bezpośrednie:
-dane personalne: Cezary Baryka, 14-17 lat, mężczyzna, troskliwa opieka rodziców, zapewnienie dobrej edukacji, rozwijanie zdolności lingwistycznych, przekazywanie przez rodziców tradycji polskiej.
-wygląd zewnętrzny: „falista czupryna”, proste zęby, prosty nos, spadziste czoło, nie przywiązywał uwagi do ubiory (brudne spodnie, za duża koszula)
-cechy osobowości: egocentryczny, niesprawiedliwy, wybuchowy, dynamiczny, buntowniczy, awanturniczy, bezkrytyczny wobec otaczającej go rzeczywistości, zły, okrutny. Wybuchowy buntownik.
2.Postaciowanie pośrednie:
-biografia retrospektywna postaci: syn Jadwigi i Seweryna, urodzony w Baku, w Rosji, posiada korzenie polskie, z wyboru uliczny rozrabiaka
-manifestacja cech wewnętrznych przez wygląd: ukazywanie swojej nonszalancji, wywyższanie się, chęć pokazania swojej dorosłości, dojrzałości
-zwyczaje i czynności powtarzalne: ucieczki z domu, wdawanie się w bójki, brał udział w zgromadzeniach ludowych; nocne dewastacje sklepów, samochodów
-otoczenie: margines społeczny (młodzież)
-działania: wybijanie szyb w sklepach, oglądanie egzekucji, zemsta na dyrektorze szkoły, wydanie majątku komunistom
-wypowiedzi: chęć uczestnictwa w rewolucji, wyjaśnianie matce założenia komunistów, które miały polepszyć sytuacje kraju
-przeżycia wewnętrzne: chęć szybkiego działania, wiara w komunistyczne założenia, skupienie się na sobie, nie zauważanie matki
3.Pozycja danej postaci w stosunku do innej postaci utworu: relacja Cezary- matka ->Cezary nie zauważa matki, nie doceniał jej dobra; zarzucał jej, że nie rozumie komunistów (chciał nawet ją za to bić); nie widział jej wysiłków, a majątek oddał komunistom; nie starał się jej pomóc; nie wspierał jej w trudnych chwilach.
4.Postać jako nośnik orientacji ideologicznej: Cezary opowiada się za komunistami, ale tak naprawdę nie do końca rozumie ich założenia i konsekwencje okrutnych działań, jest antyzworcem.
5.Postać wobec tradycji literackiej: Jest to postać typowa, gdyż tak jak każdy człowiek w młodym wieku szuka on swojego miejsca w świecie, chce się wyrazić poprzez daną ideologię; jest buntowniczy, awanturniczy i porywczy; np. „Buszujący w zbożu”.